یه عدّه، علی رو دیدن

حسن رو دیدن؛ حسین رو دیدن

رفتن و رفتن؛ توو ظلمت شب ترسیدن

یه عدّه، کسی رو ندیدن

کرب‌وبلا رو فقط شنیدن

موندن و موندن؛ پای ولایت جنگیدن

ما ثابت کردیم که اهل کوفه نیستیم

علی تنها بمونه

ما مرد مردیم؛ محاله که برگردیم

عوض شده زمونه

اگه من بودم کربلا

سپر اصغر می‌شدم

توو نماز ظهرت حسین

پیش تو پرپر می‌شدم

یه عدّه، غدیرو دیدن

توو روز روشن، امیرو دیدن

واضح و روشن، حقّ علی رو نفهمیدن

یه عدّه، غدیرو ندیدن

قصّه‌ی غدیرو فقط شنیدن

هزار سال بعد، حرف حسینو فهمیدن

ما صاحب داریم؛ مگه می‌شه دوباره

علی تنها بمونه

ما بیعت کردیم با مکتبی که ریشه‌اش

توو دل آسمونه

دعا کن یا صاحب‌زمان

منی که زنده‌ام با حسین

توو رکابت باشم آقا

با یه سربند «یا حسین»

ای شیر شیرخواره؛ علی‌اصغر مدد مولا

ای ماه گاهواره؛ علی‌اصغر مدد مولا

ای سند مظلومیت حسین

ای علم حقّانیت حسین

قربون دستای گره‌گشای تو

قربون چشمای خدانمای تو

قربون نوکرهای باوفای تو

یه‌پارچه آقایی؛ علی‌اصغر مدد مولا

سرباز بابایی؛ علی‌اصغر مدد مولا

با نگهت، شدم آزاده‌ی حسین

جان من ای آقازاده‌ی حسین

نظر کنی اگر توو آغوش مادر

اسماعیلو قربونی می‌کنه هاجر

حک‌شده رو قلبم نذر علی‌اصغر

ای عشق آل‌الله؛ علی‌اصغر مدد مولا

رضیع ثارالله؛ علی‌اصغر مدد مولا

ای که دعا با تو می‌شه مستجاب

ای نوه‌ی مولانا؛ ابوتراب

پرچم نام تو، تا به ابد بالاس

روزیه خدّامت با مادرت زهراس

قبله‌ی حاجاتی مثه عمو عبّاس

توسّل امّت؛ علی‌اصغر مدد مولا

ای علّت رحمت؛ علی‌اصغر مدد مولا

با پدرت در شش‌گوشه ساکنی

یاد توئه، شور هر سینه‌زنی

بین قماتی و عالم به پات افتاد

عالم به پای پرچم عزات افتاد

بعد از تو از چشم خدا، فرات افتاد