از عطش مستی ودر سینه شَرَر داری تو

گریه سر کرده ای و حالِ دگر داری تو

ظاهراً دستِ تو بسته است در این قنداقه

بال ،واکرده ای وعزمِ سفر داری تو

سر کشیدی که ببینند و گلو را بزنند

ای جگر گوشة من بسکه جگر داری تو

بی زره آمده ای حیدرِ در گهواره

نه به کف، تیغ گرفتی نه سپر داری تو

حرمله عقدة خود را سرِ تو خالی کرد

ارثی از محسن وافتادنِ در داری تو

بی هوا حنجرِ تو پاره شد وخون پاشید

کِی ، توان ِ لگدِ تیرِ سه پر ،داری تو