این دهر کهن جوانی اش می اید 

سرچشمه زندگانی اش می اید 

نخلی که به کربلا نشانده است حسین 

مهدی پی  باغبانی اش می اید

ابراندوهیم وچشمی غرق نم داریم ما 

سالیان سال از داغ تو میباریم ما 

گریه تنها بر مصیبات عظیمت جایز است 

غیر این گریه ز هر چه گریه بیزاریم ما