این که دارد سوی میدان میرود جان من است 

روز عاشورا گمانم عید قربان من است 

داغ سنگینیست اما چون تو میبینی خوش است 

چون تو میبینی مرا هر داغ سنگینی خوش است 

تکه تکه میپسندی ساقرم را ای به چشم 

کشته میخواهی ببینی اکبرم را ای به چشم

بر جبین لشکر کفار چین انداخته 

عده ای را با نگاه خود زمین انداخته 

یک نفر فریاد میزد او خود پیغمبر است

دیگری فریاد میزد حیدر است این حیدر است 

او دلش میخواست باشد پیش بابا سربلند 

آنقدر شمشیر زد شد ضجه لشکر بلند 

خواست در آغوش خود گیرت پیمبر را ولی 

نیزه آمد جای پیمبر در آغوش علی