من ای صبا رهِ رفتن به کوی دوست ندانم
تو میروی به سلامت سلامِ ما برسان

حسین حسین حسین

اشکی بود مرا که به دنیا نمی دهم

این است گوهری که به دریا نمی دهم

سرمایه ی محبت زهرا است

دین من ،من دین خویش را به دو دنیا نمی دهنم

درسینه ام جمال علی نقش بسته است

این سینه را به سینه ی سینا نمی دهم