به غیر کشته‌ی عشقت کسی شهید مباد
کسی که دل به تو بسته‌است ناامید مباد
کسی که مست تو شد دلخوش حرام نگشت
کسی که عبد تو شد بنده‌ی یزید مباد
برای هر دل دیوانه‌ی محرّم‌پوش
بساط عیش حرام و مجال عید مباد
کسی که رخت عزای تو را به تن نکند
خدا گواه که در حشر روسفید مباد
اگر بناست در آتش رَوَم، جهنم من
کنار آنکه گلوی تو را بُرید مباد
به هر که رو زده ام غیر شر به من نرساند
مرا به خیر کسی جز حسین امید مباد