منو و روضههای محرمت
منو خیمهی پُره ماتمت
چه حکایتی شده این غمت
نرسد دمی که نخواهمت
نکشم دست از نخ پرچمت
تویی تو کهف امان تویی پناه جهان
به خیمه ات دلخوشم مرا از هیئت مران
که از محرم تا محرم بیقرارم حسین
تمام عمرم سر زِ کویت برندارم
کریم اگر دعا کند بی تو دعا نمیشود
مسیح اگر دوا دهد بی تو دوا نمیشود