در این زمانه که عادی شده است نامردی
همیشه از سر رحمت مرا دعا کردی
شبانه روز مرا بین معصیت دیدی
دلت شکست به رویم ولی نیاوردی
سرم نرفته به زیر علامت احدی
که بر سرم همه ی عمر سایه گستردی
حرام باد به من دلخوشی این دنیا
غریب ماندیو دنبال یار میگردی
مرا مریض بدون علاج عشقت کن
تباه گشتم از دست درد بی دردی
نگو که از قلم افتادم اربعین امسال
قسم به فاطمه اشک مرا درآوردی
فقط تو گریه کن زینبی
 و با گریه دل مرا به بکا بر عقیله پروردی
صدای گریه ی زینب هنوز می آید
میان خنده ی اوباش مست و ولگردی
کجاست ساقی لشکر کجاست ماه حرم
عقیله مانده بدون کفیل و همدردی