نفس بده نوا بده جنون بده بگم حسین
دلم گرفته از همه توون بده بگم حسین
بگم حسین همه غمها یادم میره
اگه نباشه نگاهش کارم گیره
همیشه با کرمش امدادم کرده
بدون روضه دلم از دنیا سیره
رفیق ملامت کن که من ریا کارم
خودش که میدونه چقد دوسش دارم
حسین حسین ارباب
باید که پیش دلبرم یه روزی رو سفید بشم
روضه منو عوض کنه تا آخرش شهید بشم
یه روز فدایی صاحب مجلس میشم
به لطف دست کریمش خالص میشم
شبیه اونکه برا مولا سر داده
برهنه میشم و مثل آبس میشم
بدون که دست از تو نمیکشم آقا
دل منو بردی فدات بشم آقا
