رحمت به مادرم که مرا مجلس تو برد
این شوق نوکری اثر شیر مادر است
من غم مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روزه اول کامدم دستور تا آخر گرفتم
جان حسین و جان حسینو جان حسینو جان حسین
به حشر هر که برانی مرا زخویش
هنوز هم ازینکه نام تو بردم به تو بدهکارم
هزار مرتبه شستم دهان به مشک و گلاب
هنوز نام تو بردن کمال بی ادبی است