در این عرصه ی پرفرازو نشیب
در این دوره ی تلخ مردم فریب
غریبی غریبی غریبی غریب
بیا مست باشیم از عطر سیب
فقط راز دل را بگو با حسین
اگر درد داری بگو یا حسین
اگر شد زچشمت موج خون
اگر در حرم شد رخت لاله گون
جنون در جنون در جنون در جنون
شدیم مست از باده ی راجحون
به یک آه آتش به عالم بزن
فقط از نفس های او دم بزن
الا ای به زلف محبت اسیر
الا ای به شوق حرم گشته پیر
زدستش برات رهایی بگیر
حسینی بمان و حسینی بمیر
چه خوش باشد این سوختن ساختن
زیک جان به دامان او باختن
تو ای آسمان مثل من گریه کن
به گلهای خشک چمن گریه کن
برای شه بی کفن گریه کن
نمی هم برای حسن گریه کن