از چشم گریه ماند و از گریه عزتش
از جام باده ماند و باده لذتش
فرمود امام صادق مان روضه جنت است
دنیا جهنم ست برو سمت جنتش
ما را حسین بهره خودش انتخاب کرد
اینجا کسی نیامده الا به دعوتش
عرفان ناب چیست همین گریه برحسین
صد سال فیض ریخته در نیم ساعتش
تا زنده ایم به هر نفسی یا حسین بگو
فردا میان قبر تو هستی و حسرتش