از خدا که پنهون نیست

از تو چه پنهون 

غصه هام شروع شد 

از شام غریبون 

حرمت از حرم بردن 

موهامو از سرم بردن 

تنها نه گوشواره هامو

خلخال و معجرم بردن 

حالا من موندمو 

چشمایی که درست نمیبینه 

حالا من موندمو 

چشمایی که درست نمیبینه 

حالا من موندمو 

گوش هایی که از ضربه سنگینه 

حالا من موندمو آه 

حالا من موندمو درد 

حالا من موندمو 

اونکه تنت زیر و رو کرد