با اشک بی زوال خودم گریه میکنم
بروز و ماه و سال خودم گریه میکنم
حالا دگر بدون عصا میخورم زمین
گاهی خودم بحال خودم گریه میکنم
میپرسم از خودم که چرا بی کفن شده
بر پاسخ سؤال خودم گریه میکنم
گاهی که یاد عصر دهم میکند دلم
برغارت جلال خودم گریه میکنم