جز بر آن تیغ دو ابروی تو سر نفروشم

غرقی درد ولی زخم جگر نفروشم

زندگی بی نمک روضه تو شیرین نیست

نمک شور بر کوه شکر نفروشم

دل به شبای عذا داری تو خوش کردم

خرقه مشکی خود را به سحر نفروشم

گریه آباد شده خانه ات آباد حسین

به دو صد در و گهر دیده تر نفروشم