هر که نشد معتکف بر تو خبر میدهد
عمر گران مایه را او به هدر میدهد
ثانیه به ثانیه تلخی این روزگار
پیش تو چون بگذرد طعم شکر میدهد
عکس تو در قاب دل افتاده
دور و برت عاشق و دلداده
مستی ما کامله با تربت
طعنه زده خاک تو بر باده
به شفاخونه تو مادرت کرده نظر
میده جنت رو خودش به همه چشمای تر
ابی عبدالله حسین …
سر بگذارم اگر زیر قدم هات کم است
دست پر از مهر تو روی سر عالم است
حاجت هر سائلی با تو براورده شد
پیش تو طفل حسین هر که مسیحا دم است
واسطه فیضی و بارانی
حضرت اربابی و سلطانی
گمشدگان رهت پیداتن
بر دل آوارگان سامانی
به فدای تو همه کس و کارم یا حسین
چه نیازی به کسی تو رو دارم یا حسین
ابی عبدالله حسین …
ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدمند
سوختگان غمت با غم دل خرمند
هرکه غمت را خرید عشرت عالم فروخت
با خبران غمت بی خبر از عالمند
با تو خیال من آسوده
بر همگان لطف تو مشهوده
هر که به یک قبله ای رو کرده
کرببلا قبله ی من بوده
اربعین رو بنویس توی تقدیرم حسین
این شبا خواب منه خواب بین الحرمین
ابی عبدالله حسین ...
