امید آخرم حسین سایه ات روی سرم حسین
باعث سر بلندیم این چشمای ترم حسین

دل بی کس و لطف و عطای خودت
من و درد گناه و شفای خودت

نزار در به در جایی دیگه بشم
حالا که اومدم به هوای خودت

تویی خورشید رحمت به تو عالم محتاج
نوکری که دل خسته است به محرم محتاج