من کجا تو کجا، من کجا کربلا
من ذلیل خطا، تو خلیل خدا
من اسیر عدم، تو اساس بقا
زاده ی مرتضى
من کجا تو کجا، من کجا کربلا

خاک مزارت کیمیا، اشک عزایت توتیا
خلق من از آب و گل و، خلق تو نور کبریا
من کجا تو کجا، من کجا کربلا

از همه زائران من سیه رو ترم
با چه رویی شوم زائر این حرم
تا همین ثانیه، نشده باورم
کوثر و هل اتى!
من کجا تو کجا، من کجا کربلا

وصله ی ناجور این جماعت منم
نوکر و عاشق بی وفایت منم
بهترینِ جهان در رفاقت تویی
بی لیاقت منم بی لیاقت منم

من کجا تربت پور ام البنین
من کجا دیدن مرقد شاه دین
تو کجا آنچنان من کجا اینچنین
من کجا کربلا من کجا اربعین
من کجا تو کجا، من کجا کربلا

من اسیر زمین، تو امیر زمین
من تجسم شک، تو امام یقین
وارث انبیاء
من کجا تو کجا، من کجا کربلا

با اینکه میدانی بَدَم، خواندی مرا من آمدم
این پرسش اصلی من، با هر نفس در هر قدم:
من کجا تو کجا، من کجا کربلا

امضای این سفر، با امام ِ رضا
مـُهر آخر ولی دست خیرالنسا
دست آزرده ی، دخت بدرالدجى
میوه ی مصطفى
من کجا تو کجا، من کجا کربلا

مثل حُر بر دل من اگر بنگری
از سر لغزش من اگر بگذری
این دوماه عزا امانت پیش تو
بعد ازین میشوم شیعه ی بهتری

من کجا حرّ آزاده ی تو کجا
من کجا جُوْن دلداده ی تو کجا
من کجا نوکر ساده ی تو کجا
من کجا تربت جاده ی تو کجا
من کجا تو کجا، من کجا کربلا