چه پای آبله خیزی

چه مرکبی و چه راهی 

مهار ناقه نیفتد دست شمر الهی 

بخفتگان همه رو نیزه 

زدن که برخیز 

دریغ و درد چه راه بلند و شام سیاهی 

به غیر سایه سر نیزه و خار مغیلان 

برای طفل سه ساله نبود پشت و پناهی

اسیر بود امامی 

که کائنات اسیرش