حسن ای آقا
عزیز زهرا
کریم آل الله
ز بس میبخشی
نگین عرشی
امام ثارالله
ز بس تنهایی
نداری جایی
برای سوز و آه
پا به پای هم تو کرم داری
این کرم رو تا محشرم داری
تو دل نوکرها حرم داری
ای حسن جانم ای حسن جانم
ازون روزی که دیدی تو کوچه زمین خورده مادر
میلرزید دستات
جلوی چشمات
شده خاکی معجر
مسیری باریک
یه وقت شد تاریک
جلوتون تا سد شد
