صبح ازل طلوعش با طلعت حسن بود 

و شمس و ضحی در صورت حسن بود 

یک ذره خاک او ماند ما را درست کردند 

گویا که خلقت ما از خلقت حسن بود 

بابا همیشه میگفت دیدی خدا کریم است 

نانی که خوردی امشب از برکت حسن بود 

هر جا حسین قدم زد دنبال مجتبی بود 

شخصا حسین محو شخصیت حسن بود