نقل کرده اند که جمعی از مردم
اومدند محضر امام رضا علیه السلام
گفتند از جمع شیعیان هستیم
ولی اذن دخول نداده آقا
نقل کرده اند دو ماه این مردم
رفتن و آمدن نشد که نشد
محرمی محرمی گفتنشون
اذن محرم شدن نشد که نشد
تا که آخر به خادما گفتن
بگید آقا محبتون هستیم
خود حضرت اومد به استقبال
راهشون داد به عزت و تکبیر
من فدای شما که فرمودید
شیعه بودن به حرف و گفتن نیست
هر کسی میتونه محب باشه
هر کسی اما شیعه ی من نیست
حالا چی شد که بعد این همه سال
بسته شد باز درهای مرقد تو
پشت درهای بسته می خواستید
شک کنیم ما به شیعه بودنمون
ما که سوختیم اما هیچ کس رو
دیگه اینجور امتحان نکنی
بُکُشید جسمش و بسوزونید
ولی با دوری امتحان نکنید
شیعه که نه محبتونم نه
اصلاً هر چی که شما بگید اونم
شما در رو گدا نمی بندید
منش فاطمه است می دونم
مهربونم بیا این بارم
با ما از روی رأفتت تا کن
مثل شیعه زیاد است از سر من
من فقط سائلم در و وا کن
با روی سیاه اومدم
ای کاش بپذیری منو
با بار گناه اومدم
ای کاش بپذیری منو
