چو هوا گرم گشت و پریشان

عظش از همه سو ریخت به جانش

همه طفلان ره تابان بنی هاشمیان

رفت که پیش شه خوبان

که مرا فرصت میدان بده آقا

که رسیده است به لب های همه اهل حرم جان

همه طفلان شده گریان

شده نالان شده بی تاب و پریشان

شکم خویش گداشتم به نم های بیابان

همه گویند عمو آب ندارد چگر تاب ندارم 

که علی اصغر شیش ماهه خواب ندارد

چو شه کن و مکان دید

که چشمان برادر لبریز غم و اشک 

یک مشک به او داد به لب هاش دعایی

که خدا پشت و پناهت ،که خدا پشت و پناهت