آن خدایی که شمارا به دوعالم بخشید

از زیادی دلت به مریم بخشید

طلب من هر آنچه هست که از درگه چرب

صاحب خانه ی او چشمه ی زم زم بخشید

کرمی را که با تب طائی شهرت

کرمی را که با تب طائی شهرت

شیر خوار تو کرم کرد به حاتم بخشید

کربلایی نشده ای راه گدایی این نیست

کربلایی نشده ای راه گدایی این نیست

عیب از توست اگر دوست به تو کم بخشید

پیرمردی وسط روضه ی ما گفت حسین

پیرمردی وسط روضه ی ما گفت حسین

من نگفتم ولی  ارباب مرا هم بخشید

ابا عبدالله حسین ابا عبدالله حسین ابا عبدالله حسین 

ابا عبدالله حسین ابا عبدالله حسین ابا عبدالله حسین