منظومه ی کرم ،بی بی  بی حرم

کاش سید بودم و بودی تو مادرم

ولی ،شنیدم هر کی  ،که دوست داره

می تونه بهت بگه مادر

مادر، نوکرت محشر، اگه گرفتاره

می تونه بهت بگه مادر

مادر، یا اُم الشهدا

ای درد و غم چشان

بانوی بی نشان

در یاری علی، رفتی کشان کشان

حیف که، دیدنت بی یار

زدنت سیلی، تو ی کوچه های نامردی

صد بار، مردی و زنده ،شدی تا وقتی

با حسن به خونه برگردی

مادر، در بین کوچه ها

مادر ،بی کس بودی چرا

مادر، یا اُم الشهدا

هر دم تو در تبی

زار و جون به لبی

بیشتر از همه کس، در فکر زینبی

فکره، سفرش هستی

سفری که با، سالارش می ره کربلا

یاد، عطش حسین ،توی گودالی

لحظه ی غروب عاشورا

مادر گریان کربلا