مادر بگو بدون تو به کی تکیه کنم؟
رو دامنش بشینم و براش گریه کنم؟
صبر کن یه کم مادر، پُرم، پُرِ غم مادر
زینب کجا و تابِ این‌همه درد و ستم مادر
بعد از تو می‌دونم، آره من مادر خونه‌م
تنها موندیم بعد از این من و اشک باباجونم
«سایۀ رو سرم، همۀ باورم
پدرم رو ببین، مرو ای مادرم»

مادر! بابام غریبه خودتم خوب می‌دونی
تو غربت مدینه تو فقط یار اونی
آهسته‌تر مادر، تورو پیغمبر مادر
چه‌ها گذشت اون لحظه به پهلوت پشت در مادر
چه حیرونه بابا، چه پریشونه بابا
"امن یجیب" با گریه‌ی دمادم می‌خونه بابا
«سایۀ رو سرم، همۀ باورم
پدرم رو ببین، مرو ای مادرم»