نامت شفا بخش است ، بر هر درد تسکین است
یادت مسِّرَت بخشِ دلهایی که غمگین است

دنیا و اهلش روز و شب روزی خورت هستند
یعنی همیشه سفره ی لطفِ تو رنگین است

کافر اگر دلبسته ات شد جای حیرت نیست
عشق تو چیزی ماورای دین و آیین است

ما را بخواهی یا نخواهی ، عاشقت هستیم
جای تعجب نیست...رسم نوکری این است

با گریه از روی ضریحت بوسه می چینم
افسوس در خواب است...اما باز شیرین است


تعداد عاشق های تو بالاست ، با این حال
تعداد زائرهای تو اینقدر پایین است

روضه نمی خوانم... فقط یک جمله می گویم
زهرا کجا‌ و دستِ نامردی که سنگین است