دستان گرمت را مگیر از من 

که میمیرم

قدری تحمل کن 

نگو از زندگی سیرم

دستان گرمت را مگیر از من 

که میمیرم 

قدری تحمل کن 

نگو از زندگی سیرم 

آتش به جانم میزند 

ای درد و دل هایت 

ولی از پر زدن حرفی نزن 

وقتی زمین گیرم 

امشب چرا اینقدر معصومانه میگریی

شاید خبر داری تو از 

تلخی تقدیرم