تب داره ، شبا بیداره

دعاش اما اَلْجارُ ثُمّ الداره

تو حرفاش ، پیش بچه هاش

میگه بارالها ازم راضى باش

دلگیره ، داره مى میره

نفس مى کشه از تنش خون میره

گریونه ، دلش پُر خونه

مى گیره روشُو از همه تو خونه

اى مادر ، مرو اى مادر

الهى بمیرم برات اى مادر