وقتش شستن تن ماه شده

پهلوون میلرزه هی دست و دلش 

آروم آروم اشک پشماشو با آب میریزه

رو برگ های زخم گلش 

هر دفعه آب میریزه جاری میشه خون تازه 

از تن زخمی مادر 

چه شبی شده شب غسل و کفن 

علی و فاطمه و گریه و آه 

چادر فاطمشو پس میزنه 

باورش نمیشه که چی میبینه 

زخمای کاری و این جسم نحیف 

یل خیبر دیگه از پا میشینه 

تازه فهمیده چرا این همه وقت 

فاطمه از همه رو میگرفت