ای که از کوچه زهرا و علی میگذری

با خبر باش که خاک قدم دوست شفاست

از من محرم میقات تو از قبله مپرس

قبله ی من گل سرخیست که نامش زهراست 

رزق معراج علی معراج رفتی بی علی

دیدی آخر من شدم محتاج رفتی بی علی 

کوچه ها از ازدحام دشمنان خلوت شده 

یک از مدینه از شکایت های تو راحت شده 

خوش به حالت من که دیگر نیمه جانم فاطمه 

فی امان الله بی تو بی امانم فاطمه