میخواهم از مدینه خداحافظی کنم

از میخ و زخم سینه خداحافظی کنم 

از مردم مدینه از این شهر خسته ام 

از روزگار مردمشان چشم بسته ام 

مشکل شده است حل شدن مشکلات من 

باید که چاره کرد به عجل وفات من 

از حال و روز تب زده ام حال رفته است 

از چشم های خسته من خواب رفته است

سه ماه و نیم مرگ شده آرزوی من 

پایین نرفته آب خوشی از گلوی من 

سه ماه و نیم دست به پهلو گرفته ام 

از همسر غریب خودم رو گرفته ام 

سه وماه و نیم سوختم و ساختم فقط 

روزی هزار مرتبه جان باختم فقط 

سه ماه و نیم پیکر افاده میبردم 

خود را کشان کشان سر سجاده میبرم 

خود را برای پر زدن آماده کرده ام 

جوشن نوشته ام کفن اماده کرده ام 

می خواهم از حبیب خداحافظی کنم 

از حیدر غریب خداحافظی کنم 

خیلی شکسته پر شدم الدواع علی 

آماده ی سفر شدم الوداع علی 

نه سال سایه ات به سرم  بود یا علی 

نام تو ذکر هر سحرم بود یا علی 

نه سال عشق ما دو نفر بی غروب بود 

در خانه ی تو زندگی من چه خوب بود 

نه سال در کنار تو من غم نداشتم 

چیزی میان زندگی ام کم نذاشتم 

نه سال بی قرار خلوص تو بوده ام 

خانم خانه ی تو بودم عروس تو بوده ام 

من را ببخش میروم و میگذارمت 

ای پاره پاره دل به خدا میسپارمت 

من خویش را روانه سوی قبر میکنم 

اما برای تو طلب صبر میکنم

شرمنده ام که غسل من افتاد گردنت 

آرام کردن حسن افتاد گردنت 

علی جان امشب به بازویم که رسیدی حلال کن 

بر زخم پهلویم که رسیدی حلال کن

با دیدن کبودی رویم صبور باش 

دیدی اگر که سوخته مویم صبور باش