حُرمتش واجب است در دو جهان

هرکه در فکر احترام علی ست

از یمن تا به شام، معلوم است

هرچه دعواست پای نام علی ست

پای نام علی ست دعواها...

دامن زخم را ز کف ندهیم

اختیار مناره را هرگز

به اذان‌های بی طرف ندهیم

در اذان‌های بی طرف، ارثی ست

که به اَشراف بی شرف برسد

کوری چشمِ تنگ این اَشراف،

روزی خلق از نجف برسد

جلوه‌ای کرد و صبح محشر شد

لیله القدر روز مادر شد

دل ما زلف و دست او شانه ست

مادر ما ز بس که حنانه ست

ابر شد و گاه و گاه باران شد

یک دو دم جلوه کرد و پنهان شد