سجّاده ام معطّر از بوی ربّنا بود

آنچه شنیده می شد از من فقط خدا بود

.

یک عمر آه و نفرین ، از این و آن شنیدم

تنها به جرم این که نفرین من دعا بود

.

دیشب برای مردم تا صبح گریه کردم

ای کاش یک نفر هم دیشب به فکر ما بود

.

طفلان من به جای مردم گرسنه بودند

افطار خانه ی ما در سفره ی شما بود

.

امروز را نبینید این بی حیا لگد زد

دیروز پشت این در جمعیت گدا بود

.

من هیچ شکوه ای از بیگانگان ندارم

آنکه به حال و روزم خندید آشنا بود