میان باید و شاید ، همیشه درگیر است

کسی که پای دلش در حصار زنجیر است

نخورده غصه ‎ی روزی ، گدای این خانه

که لطف صاحبِ خانه ، بدون تاخیر است

نبرده رنج ، چه گنجی به ما عطا کردند

که عاشق تو شدن ، بهترین تقدیر است

به دل وصال تو را وعده داده‎ام هر دم

ظهورت آرزوی هر جوان و هر پیر است

زبان ز شرح فراق تو قاصر است ، آری

حدیث هجر تو را ، خون دیده تفسیر است

گناه بین من و تو جدایی افکنده

همیشه نامه ‎ی من ، پر ز جرم و تقصیر است

خودت برای ظهور خودت دعایی کن