نه مثل ساره ای و مریم ، نه مثل آسیه و حوّا
فقط شبیه خودت هستی ، فقط شبیه خودت ، زهرا !
.
اگر شبیه کسی باشی ، شبیه نیمه شب قدری
شبیه آیه ی تطهیری ، شبیه سوره ی ” اعطینا “
.
شناسنامه ی تو صبح است ، پدر ؛ تبسم و مادر ؛ نور
سلامِ ما به تو ای باران ، درودِ ما به تو ای دریا
.
کبودِ شعله ور آبی ! سپیده طلعتِ مهتابی
به خون نشستن تو امرو ز، به گُل نشستنِ تو فردا
.
مگر که آب وضوی تو ، ز چشمه سارِ فدک باشد
وگرنه راه نخواهی برد ، به کربلا و به عاشورا
