عبا منم
رو شونه های ختم الانبیا منم
برای افتخار من همین بسه
که محرم اهالی کسا منم
عبا منم
رو شونه های ختم الانبیا منم
برای افتخار من همین بسه
که محرم اهالی کسا منم
یادم میاد
خنده ی شادی رو لبای پنج تن
یادم میاد
تو جمعشون وقتی که راه دادن منو
یادم میاد
خاطرات خوش حسین و حسن
ولی حیف
که روزای خوبمون دووم نیاورد
خنده روی لب اهالی این خونه پژمرد
پشت در محئر آل عبا روی زمین خورد
یارالی مادرم وای مادرم وای
