این شهید که اومده یه روزی رشید بود

برا مادرش مادری که خونه دل براش خورد بود

تا رشید شد 

مایه امید بود 

برای پدر اون پدر که با نون حلال و با عشق زلال 

بزرگرش کرده بود عصا بود 

عصای اون پیرمرد مو سفید بود

شاید اون پدر و مادر الان 

با دلی پر از انتظار 

رفته باشن از این دیار 

یا یه گوشه ای از ایران پر افتخار 

چشم به در مونده تا بیاد از راه 

نوجوونی که الان شده یک مرد با وقار 

مردی که نیگی به روی خاتم دل هاست

با اینکه پر از خاک رسیده است چو دریاست



مطالب مرتبط

بسم رب النور نور کرب و بلا
بسم رب النور نور کرب و بلا

دو شنبه, 27 مرداد 1399

پخش
خونمون این طرفه
خونمون این طرفه

پنج شنبه, 03 بهمن 1398

پخش
دیوونه منم...
دیوونه منم...

دو شنبه, 18 مرداد 1400

پخش