نگاه بی رمق و دست بی رمق داری 

شباهتی که صمیمانه با شفق داری 

اگر چه قصه فتح علی شنیدی است 

شکست تازه امروز نیز دیدنی است 

چی شد که زندگی ات را ز سر نمیگیری 

و مرغکان مرا زیر پر نمیگیری 

فضای سینه من گرم درد و آه شده 

بمیرم به سان بازوی تو روز من سیاه شده