باز این چه شورش است که در خانه ی علیست؟
این سوز گریه های غریبانه ی علیست
کای مونس شکسته دلان حال ما ببین
در آتش اینکه سوخته پروانه ی علیست
آن در که جبرئیل امین بود خادمش
آتش گرفته قاتل ریحانه ی علیست
خورشید آسمان و زمین کنج بستر است
این خانه بعد فاطمه ویرانه ی علیست
خاتون خانه ای که در آن سوخت خانمش
از این به بعد، دختر دردانه ی علیست
حیدر چرا به شانه ی دیوار سر نهد؟
سرهای قدسیان همه بر شانه ی علیست
باز این چه نوحه و چه عزا و چه شیون است؟
این جان حیدر است که در حال رفتن است
