آخه غربت چقدر

کسی از داغ تو نرنجید

آخه غربت چقدر

کسی مشکی برات نپوشید

آخه غربت چقدر

مگه مجلس ختمی گرفتن برات

مگه پارچه سیاه زدن همسایه هات

دردشون به کی بگن بچه هات

کار زمونست

خرمای ختم تو روی طاقچه خونست

گلدون یاست وسط باغچه خونست

آخه غربت چقدر

کسی رو غیر چاه نداری

آخه غربت چقدر

جایی واسه یه آه نداری

آخه غربت چقدر

نه یه سنگ مزاری گذاشتن برات

نه یه پارچه سبزی کشیدن به جات

دردشون به کی بگن بچه هات

رفتی و موندم

زینب و با گریه روی زانو نشوندم

آخ که با چه حالی برات فاتحه خوندم

رفتی و موندم

زینب و با گریه روی زانو نشوندم

آخ که با چه حالی برات فاتحه خوندم

رفتی و موندم

آخه غربت چقدر