در وادی فراقِ تو ما جا گرفته ایم
 از دردِ دوری ات همه ی ما، گرفته ایم
 زانو بغل گرفته، مُدام گریه می کنیم
 با سیلِ اشک جلوه ی دریا گرفته ایم
 لایق نبوده ایم ولی فاطمی شدیم
 با نوکری فاطمه معنا گرفته ایم
 از برکت دعای تو  و لطفِ مادرت
 دیگر مسیر پاکی و تقوی گرفته ایم
 صاحب عزایِ فاطمه بغضت شکسته شد
 تا که سراغ مادرتان را گرفته ایم
 دارد بساط فاطمیه جمع می شود
 این شامِ آخری، فقط إحیا گرفته ایم
 این گریه هایِ اندکِ ما را قبول کن
 این گریه را، زِ حضرت زهرا گرفته ایم
 با این دو قطره اشکِ عزایی که ریختیم
 توشه، برای وحشتِ فردا گرفته ایم
 در فاطمیه بحرِ کرم موج می زند
 ما خرجیِ محرم خود را گرفته ایم
 ای با وفا به مجلسِ ما هم سری بزن
 آقا بیا که روضه ی سقا گرفته ایم