گریه میکنم آخ مثه بچگیام
یه شب دیگه هم بشه روضه بیام
تویی و شب روشن توی چشام
منم و دل تیره و روی سیام
به نخ کرمت دلمو پینه بزن
یه سری به دیوونه ی دیرینه بزن
یادته پدرم دست منو میگرفت
میگفت پسرم اینجوری به سینه بزن
... حسین وای ، حسین وای ...
بیشتر از همیشه تو دلم غمته
چی شده کوچه ها پُره پرچمته
توی خیابونا وقتی علم میبینم
یعنی که دیگه ماه محرمته
به فدای تو و به فدای علمت
کم منو قبول میکنی به کرمت
هر کسی تو مسیر تو قدمی گرفت
برسه قدمش یه روزی به حرمت
... حسین وای ، حسین وای ...
نگاها به کتیبه ی مکتبته
خبرایی تو روضه ی هر شبته
دلی که شده سفره نشین حرم
روزی بگیر خیمه ی زینبته
خیمه ی خواهرت خونه ی اُمیدمه
منو بده نشون بگو که مُریدمه
وقتی میخوره آب میگه بیچاره رباب
به یاد عطش و گلوی بُریدمه
... حسین وای ، حسین وای ...
