اباالفضلیا مدیون اباالفضلن
اباالفضلیا مفتون اباالفضلن
اباالفضلیا دیونه ی دیوونن
اباالفضلیا مجنون ابالفضلن
اباالفضلیا مست از مِی سالارن
اباالفضلیا مرد عمل و کارن
برا سینه زدن تو حرم ارباب
یه امضای امام رضارو کم دارن
بده پیمونه ، منه دیوونه ، به عشق اباالفضل سینه زنم
تا در روم وا شِه ، فقط این راشِه ، تا روز قیامت در میزنم
... اباالفضل منو مدیون خودت کردی ...
... اباالفضل منو مجنون خودت کردی ...
اباالفضلیا سوختن ولی باز ساختن
زیر بیرق عباس همه خوشبختن
اباالفضلیا الگوشون اباالفضله
اباالفضلیا مرد روزای سختن
اباالفضلیا چون مست اباالفضلن
اباالفضلیا گدای کرم دست اباالفضلن
زیر منت هیچ کس نمیرن چون که
اباالفضلیا پابَست اباالفضلن
بازم بیتابم ، دیدم تو خوابم ، میون دشتی از گلهای یاسم
عجب تعبیری ، چه خوش تقدیری ، ان شاءالله تاسوعا پیش عباسم
... اباالفضل منو مدیون خودت کردی ...
... اباالفضل منو مجنون خودت کردی ...
اباالفضلیا با حسین گره خوردن
دل از سفره ی زهرا و علی بردن
بدی دیدن از این زمونه ی بی رحم
ولی خَم به دو اَبروشون نیاوردن
اباالفضلیا تو نوبت پابوسن
میاد روزی که شیش گوشه رو میبوسن
بیا حدس بزنیم امضای کی پاشه
اباالفضلیا با رقیه مأنوسن
ببین دل خونم ، بازم میخونم ، دم آخر آقا تنهام نذار
حسین هم باشه ، خودت هم باشی ، رقیه رو هم همراهت بیار
... اباالفضل منو مدیون خودت کردی ...
... اباالفضل منو مجنون خودت کردی ...
