گمکرده راهم، در این شب تار
ماندم پریشان، ماندم گرفتار
ای که چراغ آوردهای با لطف سرشار
حتی برای دشمنت هم در شب تار
با نور خود چشم مرا روشن نگهدار
ای با غریبان همنشین، یابن امیرالمؤمنین
حال دل ما را ببین، یا مولا
«ابن الرضا روحی فداک، یا مولا»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مولای تنها، مظلوم عالم
ای ملجأ ما، در غصه و غم
حتی به زخم دشمنت مرهم نهادی
ابن الکریم، ابن الرئوف، ابن الجوادی
اما بمیرم که غریب این بلادی
تا سر نهادی روی خاک، شد آسمان هم سینهچاک
ابن الرضا روحی فداک، یا مولا
«ابن الرضا روحی فداک، یا مولا»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تو نور دلها، تو نور عینی
تو روضهخوانِ جدّت حسینی
چشم تو بارانیتر از ابر بهاران
روزی که شد کربوبلا آنگونه ویران
شد روضهخوان، آن بقعۀ با خاک یکسان
اما نبودی کربلا، سرهای از پیکر جدا
شد ماه روی نیزهها، واویلا