با اینکه خیلی بدمو هر جوری بود اومدم و
 به این در اون در زدمو رسوندم اینجا خودم و
 یه امیدی بهم هست که صدام کردی
 به یه دردی میخوردم که جدام کردی
 لیاقت که ندارم من ناقابل تو دعام کردی
 ای عشق اول و امید آخرم
 حالا که اومدم نذار دیگه برم
 شاید آخر منم فدات بشه سرم
 من اسمه دوا اباعبدالله
 کفی و حسبنا اباعبدالله
 حسین ادیتنا اباعبدالله
 محاله دست بردارم از غم تو ای خون خدا
 یا بین روضه ات میمیرم یا کربلا پایین پا
 خبر داری چقدر شد که دلا تنگه
 خودت میدونی خیلی دل ما تنگه
 دل سینه زنا و عزاداراتون به خدا تنگه
 با اینکه بی غمت نفس نمیکشم
 دورم اما از عشق پا پس نمیکشم
 غمت خودش دواست اباعبدالله
 دوای درد ماست اباعبدالله
 امیدم به شماست اباعبدالله
 تو از همین اشک چشام میدونی حال دلمو
 فقط به تو رو میزنم تا حل کنی مشکلمو
 فقیرت اومده باز سر بازارت
 دلم تنگه یه عمره برا دیدارت
 بگیر دستای خالی منو آقا به علمدارت
 دست خالی من به سمت عَلَمه
 دستم تو حسرت دو دست قلمه
 سقای تشنه ها امید حرمه
 امید تشنه ها ابالفضل ابالفضل