هر که از لجّه ی غم جرعه مکرر نخورد
روز محشر قدحی از می کوثر نخورد

.

پدرم گفت به من ، مثل حسین بن علی
 هیچ شاه دگری غصه ی نوکر نخورد

.

چوب هم باشی و وقفش نشوی باخته ای
 هیزم است آنچه به درد تن منبر نخورد

.

بشکند دستم اگر گوش من این را شنود
 ” پای مرکب به تنش وا شد ” و بر سر نخورد

.

گریه کردم که فقط زخم تنش خوب شود
 گیرم این اشک به درد صف محشر نخورد

.

شدنی نیست که بی یار شود خون خدا
 به غرور نوه ی شیر خدا بر نخورد

.

اول روضه ی شش ماهه به خود گفت کسی :
 کاش این مرتبه آن تیر به اصغر نخورد

.

به روی دست و به سر نیزه رسالت دارد
 تا سه شعبه به پدر ، سنگ به مادر نخورد