اگر هرجا پی ارباب رفتن

ولی ثابت قدم در راه عشقن

گهی لبخند سرخی در عراقند 

گهی خون لخته هایی در دمشقند

دمشق افتاد بین واژه هایم 

قلم ماند و خروشی از تب آمد 

هوای روضه کردم در همین شعر 

همین که نام بانو زینب آمد 

دمشق و کربلا سالار زینب 

غریب و بی کس و بی یار زینب