فدایی تو منم ، خونه ی تو وطنم
باب الحوائجی و تو رو صدا می زنم
.
نگاه تو دریا شبیه مادر
دوای دردم یا موسی بن جعفر
.
غریب مادر یا موسی بن جعفر
.
تو که روزی خونه ی ما دست رضاته
تو که آینه ی نور خدا نخ عباته
.
راه وا شدن گره ها یه نیم نگاته
دوای دردا گرد و غبار صحن و سراته
.
آقا فدایی تو منم ، خونه ی تو وطنم
باب الحوائجی و تو رو صدا می زنم
.
غریب مادر یا موسی بن جعفر
.
با دستای بسته پای شکسته
اسیری و تنها موسی بن جعفر
.
غریب مادر یا موسی بن جعفر
.
خدا دید و خرید و شنید دست دعاتو
غل و زنجیر و زمزمه ی خدا خداتو
.
واسه تو بال و پر زدن کبوتراتو
بی تابی های معصومه ها و اشک رضاتو
.
آقا گره گشای دلم ؛ دست دعای دلم
به نام نامی تو ایوون طلای دلم
.
آقا فدایی تو منم ، خونه ی تو وطنم
باب الحوائجی و تو رو صدا می زنم
.
امشب دل دنیا تو کاظمینه
دل خود آقا پیش حسینه
.
داره دم آخر موسی بن جعفر
می خونه هی مظلوم شهید بی سر
.
غریب مادر ای شهید بی سر
.
تو خرابه ای که مثل اون زندون می مونه
می خواد از پیش اهل حرم بره شبونه
.
آخه درد یتیمو فقط خدا میدونه
توی ویرونه هنوز رقیه داره می خونه
.
بابا با پای پر ورمم ؛ دردسر حرمم
همه میگن خیلی شبیه مادرمم
