وقتی دلی شکست ، یقیناً بها گرفت
در سرسرای عرش معلا سرا گرفت
.
قربان عاشقی که دلش بی قرار شد
بعد از نماز شب ، ز خدا کربلا گرفت
.
یادم نمی رود که به اعجاز تربتت
وقت اذان صبح ، مریضی شفا گرفت
.
حال و هوای هیئتتان خوش تر از بهشت
با چای روضه بود که دل ها جلا گرفت
.
بال مگس کلید معمای چشم ماست
چشمی که اعتبار ز آب بقا گرفت
.
” صد مرده زنده می‌شود از ذکر یا حسین “
ارباب ما شفای مسیح از خدا گرفت
.
زهرا نوشت نامه ، خدا هم قبول کرد
باید وجود گریه کنان را طلا گرفت
.
بال ملک به زیر قدم های زائرش
اما خودش ز دار جهان بوریا گرفت
.
تفسیر سوره ای که به نیزه نشسته است
باید فقط ز دختر شیر خدا گرفت
.
تن های کشتگان همه در زیر سم اسب
خورشید اهل بیت ، روی نیزه جا گرفت
.
وقتی فضای روضه ی مکشوفه گشته باز
خواهی بگویمت که چرا دل نوا گرفت ؟
.
مادر میان قتلگه و شمر هم رسید
مویش کشید و بعد برید و هوا گرفت
.
لرزید دست و پای کریهش ولی به عمد
سر را مقابل حرم و بچه ها گرفت
.
خورشید هم تحمل این صحنه را نداشت
فوراً غروب کرد و عالم عزا گرفت
